Jeetje!

Vijf weken ben ik al in Nederland en ik heb een klein beetje van de taal geleerd, meer is het wel niet. Nu blijven nog maar anderhalf weken met zes lessen en dan zouden we al klaar zijn, om conversatie met een moedertaalspreker te maken.

Dat zegt het leerboek: voer een gesprek, zonder dat de moedertaalspreker het grappig vindet of anders op jou reageerd. Dat kan ik helemaal niet! Ik denk ook niet dat ik dat in de vifj laatste colleges nog ga leren.

Nu dan, geen tijd om teleurgesteld te zijn! Dat enige wat ik nog kan doen, is meer zinnen af te maken. Zinnen, die ik al in een informele conversatie zou gebruiken. En ze vervolgens ook te spreken. En daarnaast zou ik eens kunnen weerkomen naar Nederland, om de rest te leren. Wat ik dan anders zou maken?

• Ik zou dan vrijwilligerswerk doen. En daar zou ik oude mensen bezoeken en met hun praten, omdat ik oude mensen beter kan begrijpen.
• Ik zou meer zinnen afmaken met hulp van de computer. Waarom heb ik dat nog nooit gedaan?
• Meer televisie kijken. Dat is echt een heel goed instrument, om een taal te leren. Beter nog dan radio of podcasts, naar die ik veel heb geluisterd, of de krant, die ik veel heb gelezen. Mijn probleem was, dat ik het niet meer gewend war, „normale“ televisie te kijken. Ik heb een paar Nederlandse filmen gezien, maar televisie met lokale nieuws is het best. Ze hebben op de Rotterdamse locaal-TV zelfs een voetbal-stamtafel, die an degene van Ted Lasso herinnerd. En de ene gast lijkt zelfs op Roy Kent.
• In een andere stad wonen. Den Haag is mooi, Den Haag is knap. Ik hou van Scheveningen, de zee en de centrum. Maar de rest is een beetje saai. Als dat kan, zou ik in Rotterdam, Utrecht of Groningen een taalcursus maken.
• Een Nederlandse vriend vinden of alleen maar een Tandem-partner. Zowat ligt niet alleen in mijn macht. Maar het is belangrijker dan ik gedacht hadde en ik zou het enigszins verzoeken. Niets helpt meer dan conversatie te maken!

Ik heb veel gewerkt en het is nog steeds niet voldoende! Het is vermoeiend, om een taal te leren. Zelfs als deze taal zeer an jouw eigen taal herinnert en enorm veel overeenstemmingen had. Dat had ik zo niet verwacht. Hoe ben ik ooit vloeiend in het Engels geworden om niet te spreken van Duits! Het is leuk om hier te zijn, maar een taal te leren – jeetje!